نقره کلوئیدی تا همین چند وقت پیش کاربرد بسیار گسترده‌ای در زمینه‌های مختلف داشت. نقره کلوئیدی یا کلوئید نقره، از درمان بیماری گرفته تا التیام زخم، به عنوان یک درمان عمومی در همه جا به چشم می‌خورد. ولی خیلی طول نکشید که با روی کار آمدن آنتی‌بیوتیک‌ها (و سایر ترکیبات دارویی سمی) نقره کلوئیدی نیز فراموش شد. علی‌رغم تاریخچه و سابقۀ درخشان در زمینه درمانی، نهادهای بزرگی هم‌چون سازمان غذا و دارو در مقابل آن قد علم کرده و مزایای استفاده از این ماده را اثبات نشده می‌خوانند.

طی سال‌های گذشته اطلاعات نادرستی – به عنوان حقیقت علمی – درباره نقره کلوئیدی در اختیار مردم قرار گرفته و موارد مصرف و فواید آن نیز زیر سایه آگاهی غلط از میان رفته است. سایر درمان‌های سنتی نیز از این نظر در وضعیت بهتری قرار ندارد. شما چقدر راجع به این ماده درمانی سنتی می‌دانید؟
باورهای نادرست در مورد نقره کلوئیدی

یکی از بزرگ‌ترین و رایج‌ترین باورهای نادرست در مورد این ماده، ایمن نبودن آن برای مصارف درمانی است. بروز آرژیریا (argyria) یکی از عوارض جانبی استفاده خوراکی بیش از حد از نقره کلوئیدی عنوان شده است. آرژیریا حالتی است که در آن رنگ پوست به خاکستری مایل به آبی تغییر می‌کند و اغلب وضعیتی دائمی است. شکی نیست که کسی دوست ندارد تا آخر عمر آبی باشد (!)، ولی احتمال بروز چنین عارضه‌ای بسیار کم است و در این مورد شدیداً اغراق شده است. عده‌ای فکر می‌کنن مصرف چندبارۀ نقره کلوئیدی به طرز اجتناب‌ناپذیری به پیدایش آرژیریا منجر خواهد شد. ولی حقیقت این است که برای آبی شدن، باید مقدار بسیار زیادی نقره مصرف کنید (که عملاً کسی این‌قدر نقره دریافت نمی‌کند).

بر اساس گزارش Ready Nutrition، آرژیریا در صورتی بروز پیدا می‌کند که نقره کلوئیدی حداقل به مقدار ۹۰۰ میلی‌گرم و به مدت یک‌سال مداوم مصرف شود. این کم‌ترین مقدار نقره‌ای است که می‌تواند به پیدایش این حالت در بزرگسالان بینجامد.

دوز مصرفی امن نقره، آن‌طور که از سوی سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده تعیین شده، روزانه ۵ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است. یعنی برای فردی بالغ به وزن ۷۰ کیلو، مصرف روزانه ۳۵۰ میکروگرم نقره خطر چندانی ایجاد نخواهد کرد.

مقادیر فوق خیلی زیاد به نظر نمی‌رسند. جالب است بدانید که دوز مصرفی توصیه شده برای نقره کلوئیدی یک قاشق چای‌خوری است. بر اساس برآوردهای Ready Nutrition، یک فرد سالم باید روزانه و به مدت یک سال، ۴۸ برابر دوز نرمال روزانه را مصرف کند تا علائم آرژیریا در وی بروز نماید.

به علاوه، آرژیریا تا کنون به سایر عوارض جانبی ناشی از مصرف دارو ارتباط داده نشده است. یکی از منابع آورده است:

    بروز هر گونه تغییرات پاتولوژیک و واکنش‌های التهابی و یا آرژیریا در اثر تجمع نقره در درم پوست اثبات نشده است. اتفاقاً هیل (Hill) و پیلزبری (Pillsbury) هنگام مطالعه یکی از موارد آرژیریا در سال ۱۹۳۹ گزارش نمودند که مصرف معمولی نقره کلوئیدی هرگز منجر به بروز عوارض ناخوشایندی نظیر آرژیریا نمی‌شود.
مانند تمام ترکیبات دارویی، مصرف زیاد می‌تواند مشکل‌آفرین باشد. بهتر است همواره هنگام دریافت دارو و مکمل‌های تغذی با پزشک متخصص مشورت نمایید، به خصوص اگر دارای مشکلات زمینه‌ای هستید.
فواید نقره کلوئیدی
یکی از اصلی‌ترین موارد کاربرد این ترکیب در بهبودی زخم‌ها می‌باشد. حتی مرکز ملی پزشکی مکمل و جایگزین هم مصرف موضعی نقره را به منظور درمان انواع زخم‌های ناشی از سوختگی، ساییدگی پوست، بریدگی و عفونت‌های پوستی مجاز اعلام کرده است. نقره هم‌چنین برای درمان التهاب ملتحمه در کودکان کاربرد دارد.

هلث‌لاین گزارش نموده است که نقره کلوئیدی چه به صورت مصرف خوراکی و یا خارجی، دارای خاصیت گندزدایی و ضدباکتریایی می‌باشد. در سال ۲۰۱۵ مشخص شد که فضانوردان ناسا برای تصفیه آب آشامیدنی مورد نیاز خود از نقره استفاده می‌کنند. این کاملاً در تضاد با اظهارات FDA مبنی بر بی‌پایه بودن اثرات مطلوب نقره می‌باشد.